یادداشتـ 182

چقد داشتن اینجا خوبه ؛همین که نوشته ی سالهای قبل و ماه های قبل رو میخونم ،یادم میاد چقدر عذاب کشیدم ،چقدر تلاش کردم ؛چقدر تسلیم شدم ؛چقدر اشک ریختم و چقدر لبخند زدم ! بهترین اتفاق ممکن همینه که اینجا رو حفظ کردمو گاهی باید بخونمشون! ... یادآوری بعضی از روزها شاید تلخ باشه ؛اما همین که مزه ش میره زیر دندونات ،به تلخیِ شیرینش عادت میکنی !